«Καταδικάζω τη βία από και να προέρχεται», το μότο που ήρθε να συμπληρώσει τη θεωρία των άκρων. Το ευφυολόγημα τόσο απλό και τόσο βρώμικο.
Με σκοπό να στοιχειοθετηθεί ένα υποτυπώδες επιχείρημα – δικαιολόγηση, πριν ξεκινήσει η γενικευμένη επίθεση φρόντισαν πρώτα να παρουσιάσουν τη θεωρία των δύο άκρων. Οι νεοφασίστες αφού ανδρώθηκαν από την εξουσία, μέσα στην εξουσία, κατά παραγγελία δημιούργησαν τον ένα πόλο. Ο άλλος πόλος ο αντιεξουσιαστικός – αναρχικός χώρος αποτελούσε τον πραγματικό εχθρό. Έχοντας πλέον φτιάξει την πολικότητα, το κράτος μπορεί να εξαιρέσει τον εαυτό του από το κοινωνικό πεδίο μάχης. Ενώ στην πραγματικότητα το κράτος έχει κήρυξει τον πόλεμο στην ελευθερία της σκέψης και έκφρασης, στην ατομική ελευθερία γενικότερα, ενώ μέσω της θεωρίας μεταθέτει το κέντρο βάρους.
Πλέον έχοντας αυτόεξαιρεθεί, μπόρεσε να παρουσιάσει τη δική του βία σαν κάτι διαφορετικό υπό το μανδύα του νόμου. Η νόμιμη κρατική βία, μετά την καλλιέργεια της θεωρίας, απενοχοποιείται. Σε όλη αυτή την παράνοια του εξουσιαστικού κατασκευάσματος ενεργό ρόλο είχαν, έχουν και θα έχουν τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης που αρχικά φρόντισαν να επικοινωνήσουν τη θεωρία και στη συνέχεια μεθοδικά να δομήσουν τη λογική της. Τώρα πλέον απλά φροντίζουν για τη συντήρησή της.
Η εξουσία από καιρό ετοίμαζε την δική της αντεπίθεση με σκοπό την εκδίκηση σε όσους την αμφισβητούν , σε όσους έχουν το θάρρος και την αξιοπρέπεια να προτάσσουν τις ιδέες της ανθρώπινης αξίας και της αλληλεγγύης. Σε όσους στέκονται σαν ένα ανθισμένο αγκάθι στη λογική του χρήματος, της εκμετάλλευσης, της ισοπέδωσης.
Τελικά ο δρόμος της εξουσίας αποδεικνύεται καθημερινά ότι είναι στρωμένος από πάρα πολλά ανθισμένα αγκάθια.

Α και για να μην ξεχνιόμαστε
Δεν καταδικάζουμε την βία από πού και αν προέρχεται παρά μονο αυτή του κράτους, των αφεντικών και των εθνικοφρόνων λακέδων τους

υγ: μια απο τις λιγες στιγμες αυτου που καλως η κακως ονομαζουμε ζωη οπου η “τεχνη”  συναντα την πραγματικοτητα